نوعی آلومینیوم در اوایل قرن پنجم، زمانی که برای رنگآمیزی پارچهها استفاده میشد، استفاده میشد، اما تا سال 1825 که خود این فلز توسط یک فیزیکدان دانمارکی به نام هانس کریستین اورستد کشف شد، استفاده میشد.
این واقعیت که مجسمه هایی مانند اروس هنوز دست نخورده هستند، یکی از ویژگی های آلومینیوم را برجسته می کند. فوق العاده بادوام است، در حفظ شکل خود خوب است و متلاشی نمی شود.
دلایل زیادی وجود دارد که چرا آلومینیوم ایران زمین بسیار مفید است.
می توان آن را بازیافت کرد: آلومینیوم 100٪ قابل بازیافت است. نیازی نیست که یک اونس به محل دفن زباله ختم شود.
قوطی نوشیدنی خود را بردارید: زمانی که آن را در سطل بازیافت قرار دهید، ظرف 60 روز به قفسه ها باز می گردد!
می توان از آلومینیوم کیلویی در موارد مختلف استفاده کرد: دوربین، قوطی نوشیدنی، فویل آشپزخانه، حتی مجسمه هایی مانند اروس!
بسیاری از ماشینها و اتوبوسها در موتورهایشان آلومینیوم دارند زیرا سخت و سبک است. و این به وسایل نقلیه کمک می کند تا مصرف سوخت بیشتری داشته باشند.
ما حتی میتوانیم آلومینیوم را در چیزهای عظیمی مانند هواپیما بازیافت کنیم و شما فقط ورق آلومینیوم رنگی را در هواپیما پیدا نمیکنید، بلکه در فضاپیماهای فضایی نیز وجود دارد!
وقتی موشک های فضایی پرتاب می کنید، هر کیلو اهمیت دارد. بنابراین فقط فکر کنید، اکتشاف فضایی بدون آلومینیوم بسیار گران تر خواهد بود.
بسیاری از گجت های الکترونیکی از آلومینیوم استفاده می کنند زیرا آلومینیوم درب و پنجره دوجداره زنگ نمی زند، سمی نیست، جرقه ایجاد نمی کند و مغناطیسی نیست.
- منابع:
- تبلیغات: