“گلف یک ورزش با لوازم ورزش گلف است. بسیاری از مردم از آن صرفاً در سطح اجتماعی لذت می برند و این خوب است. به گفته فرگوس بیست، سردبیر ماهنامه گلف، اما، قبل از هر چیز، این ورزشی است که در آن بازیکنان در برابر کورس و یکدیگر به رقابت می پردازند و سعی می کنند عملکردهای قبلی خود را بهتر کنند یا از حریف پیشی بگیرند.
مسابقات گلف مانند چهار دوره اصلی و بریتیش اوپن می توانند از سخت ترین مسابقات در همه ورزش ها برای پیروزی باشند. گلف بازان نه تنها در برابر حریفان خود بازی می کنند، بلکه خودشان، خود زمین گلف و شرایط خارجی از جمله آب و هوا بازی می کنند.
پادریگ هرینگتون، که چندین جایزه را به دست آورد، اظهار داشت: “آزمون برای همه گلف بازان در هر زمان وجود دارد … این چیزی است که همه ما می خواهیم حرفه خود را بسنجیم.”
گلف هنگام بازی اجتماعی و عدم بازی در مسابقات می تواند رقابتی باشد. در پستی در GolfGurls.com آمده است: «با این حال، من گلف را به عنوان ورزش رقابتی معمول شما نمی‌دانم.
حداقل برای من اینجوری نیست. وقتی یک دور گلف بازی می کنم تمرکز من به ندرت روی شکست دادن سایر بازیکنان است. من در واقع به امتیاز هر کسی به جز امتیاز خودم توجه کمی دارم.
رقابت من با بازی خودم است: با نحوه بازی امروزم در مقایسه با دیروز یا روز قبل. من همیشه با خودم رقابت می کنم: هر بار یک سوراخ، یک دور در یک زمان.
من همیشه سعی می‌کنم رکورد گذشته‌ام را به بهترین نحو انجام دهم، معلولیتم را کم کنم و توانایی‌ام را افزایش دهم.»گلف نیازی به فعالیت بدنی کافی برای مطابقت با تعریف ورزش ندارد.
سوزاندن 360 کالری در ساعت با بازی گلف بدون گاری یا کادوی بسیار کمتر از تعداد کالری سوزانده شده در هر ساعت در ورزش های رقابتی است: 900 کالری در فوتبال و 727 کالری در فوتبال، بسکتبال و تنیس.
