زعفران سحرخیز یک مثقالی به عنوان یک گیاه زینتی استفاده می شود که در اوایل بهار یا اواخر پاییز گل می دهد. کلاله های خشک گل زعفران از زمان های قدیم به عنوان ادویه استفاده می شده است.کلاله‌های زعفران زیبا حاوی رنگ زرد کروسین هستند.
در صنایع غذایی به عنوان یک رنگ استفاده می‌شود. رنگ زرد طبیعی برای پنیر، لیکور، کره و برخی از انواع نوشابه. از اوایل قرون وسطی در یونان شناخته شده است. رنگ مستقیماً به ماده چسبنده تمپر اضافه می شد.
رنگ پودری با زرده تخم مرغ مخلوط می شد و به طور گسترده برای تصویرسازی نسخه های خطی استفاده می شد. لاک طلایی نیز از زعفران با پروتئین ساخته می شد تا به سطح قلع رنگ طلایی بدهد.
بر اساس برخی مطالعات، زعفران ممکن است از ایجاد انواع خاصی از سرطان، طبقه بندی جنس زعفران در دو قرن گذشته چندین بار تجدید نظر شده است. اولین طبقه‌بندی بر اساس پرمویی تاج‌ها بود.
اما معلوم شد که این ویژگی بیش از حد متغیر است که طبقه‌بندی را غیرقابل اعتماد می‌کند. در سال 1829 طبقه بندی بر اساس ساختار پوسته بنه و وجود یا عدم وجود یک درگیر در پایه فلش پیشنهاد شد.
در سال 1886، جورج مائو، گیاه‌شناس انگلیسی، این طبقه‌بندی را بیشتر توسعه داد و جنس زعفران را به دو زیرجنس تقسیم کرد گونه ها بسته به ویژگی های پوسته بنه به بخش هایی بیشتر تقسیم می شوند.
زعفران یک رنگ و چاشنی خوراکی شناخته شده از دوران باستان به عنوان یک دارو استفاده می شده است. طب قدیم معتقد بود که زعفران با مصرف داخلی، سرگرم کننده است، انواع حساسیت ها را بهبود می بخشد، خاصیت چسبندگی دارد.
رسیده و مواد مضر خارجی را از بین می برد. زعفران از فساد بلغم جلوگیری می‌کند، ادرار را به حرکت در می‌آورد، مثانه و کلیه‌ها را تمیز می‌کند و رنگ چهره را تمیز می‌کند. اثر داروها را به قلب و سایر اندام ها می رساند، انسدادهای مغز، کبد و طحال را باز می کند.
در صورت خوردن 4.5 گرم زعفران با چای باعث تسهیل زایمان می شود. در طب عامیانه مدرن، زعفران به همان روشی که در دوران باستان استفاده می شود. تنتور آب و الکل گل ها در درمان سرطان خون و سایر بیماری های خونی استفاده می شود.
